کیف پول بیت کوین انواع مختلفی داشته که هر کدام امکانات و سطوح مختلفی از امنیت را ارائه می‌کنند. اگر پولهای فیزیکی نیاز به یک کیف پول فیزیکی برای نگهداری دارند، چرا برای پولهای دیجیتالی‌مان مکانی امن ایجاد نکنیم؟ ساخت کیف پول دیجیتالی به‌راحتی نصب یک نرم‌افزار بر روی گوشی موبایل‌تان است. برای داشتن هر ارز دیجیتال، داشتن کیف پول الزامی است. کیف پول درواقع مکانی از حافظه بلاک چین است که سند مالکیت دارایی‌های شما در آن ذخیره می‌شود.
برای ساختن یک کیف پول نرمافزاری کافی است اپلیکیشن آن را بر روی گوشی یا کامپیوترتان نصب کنید. این نرم‌افزار، یک کلید خصوصی به شما ارائه می‌دهد که همان سند دارایی‌های شما در کیف پول است. علاوه بر آن، یک کلید عمومی نیز در کیف پول‌ها تولید می‌شود. کلید عمومی، مانند شماره کارت بانکی شما است. افراد می‌توانند با استفاده از آن برایتان ارزهای دیجیتال ارسال کنند.
بیت کوین و سایر دارایی‌های دیجیتال، درواقع خانه‌ای از حافظه نودها هستند. زمانی که شما یک بیت کوین خریداری می‌کنید، این خرید در دفتر کل بلاک چین ثبت می‌شود و یک کد به شما تعلق می‌گیرد. حال اگر شما بخواهید بیت کوین خود را بفروشید، باید کدی که بلاک چین به شما تخصیص داده بود را وارد کنید. این کد، همان کلید خصوصی دارایی شما است. هر کسی که کد مربوط به شما را داشته باشد می‌تواند بیت کوین‌های شما را جابه‌جا کند پس حفظ امنیت کلیدهای خصوصی بسیار اهمیت دارد.
کلید خصوصی، با استفاده از روش رمزنگاری هش، از روی رمزی که برای کیف پول خود انتخاب می‌کنید به دست می‌آید. کلید عمومی نیز، با استفاده از روش رمزنگاری نامتقارن از روی کلید خصوصی ایجاد می‌شود. در این روش، کسی با داشتن کلید عمومی شما نمی‌تواند به کلید خصوصی دست پیدا کند. زمانی که قصد دریافت بیت کوین از دیگران را دارید، می‌توانید کلید عمومی‌تان را بدون نگرانی به آن‌ها اعلام کنید. دیگران با استفاده از این کلید می‌توانند به آدرس شما ارزهای دیجیتال وارد کنند و شما برای استفاده از ارزهای دیجیتال، باید توسط کلید خصوصی، مالکیت خود بر آن آدرس را اثبات کنید.
کلید خصوصی به صورت رشته‌ای 256 بیتی از اعداد است که در اکثر کیف پول‌ها برای سهولت در نگهداری آن، به صورت چند کلمه معنادار به شما نمایش داده می‌شود. این کلمات را نوشته و آن‌ها را در جای مناسبی نگهداری کنید.
انواع مختلفی از کیف پولهای دیجیتال وجود دارند. هرکدام از آن‌ها، امکانات متفاوت و سطح متفاوتی از امنیت را ارائه می‌دهند. در این مقاله، با مراحل ساخت کیف پول بیت کوین و انواع آن‌ها آشنا خواهید شد.
انواع کیف پولهای دیجیتال
کیف پولهای دیجیتال انواع مختلفی دارند. دو روش ذخیره‌سازی سرد و گرم برای ذخیره دارایی‌های دیجیتال وجود دارد. در روش ذخیره‌سازی گرم، اتصال کیف پول به اینترنت برقرار است اما در روش ذخیره سازی سرد، کلید خصوصی بر روی دستگاهی شبیه به فلش مموری ذخیره شده و اتصال کیف پول به اینترنت قطع می‌شود. در این روش، امنیت دارایی‌ها بیشتر است چرا که با قطع اتصال کیف پول از اینترنت، هکرها فرصتی برای هک و دستیابی به دارایی‌های شما پیدا نمی‌کنند.
کیف پولهای نرمافزاری و کیف پولهای تحت وب به روش ذخیره سازی گرم و کیف پولهای سخت‌افزاری و کاغذی به روش ذخیره سازی سرد، دارایی‌های دیجیتال را ذخیره می‌کنند.
کیف پولهای نرمافزاری در بین دیگر انواع کیف پول، رایج‌تر هستند. این کیف پول‌ها رایگان بوده و امنیت قابل قبولی را برای ارزهای دیجیتال فراهم می‌کنند. در ادامه، به معرفی انواع کیف پولهای دیجیتال می‌پردازیم:
کیف پولهای نرمافزاری
اپلیکیشن این کیف پول‌ها در وب‌سایت رسمی آن‌ها یا فروشگاه‌های معتبر اپلیکیشن موجود است. با نصب آن‌ها روی گوشی موبایل خود، می‌توانید به‌راحتی بیت کوین یا دیگر ارزهای دیجیتال را به آن منتقل کنید. تراست ولت (Trust Wallet) و اتمیک ولت (Atomic Wallet) دو نمونه از کیف پولهای نرمافزاری معتبر هستند.
توجه داشته باشید که هنگام انتخاب کیف پول نرمافزاری برای بیت کوین، اطمینان حاصل کنید که کیف پول از شبکه بیت کوین پشتیبانی می‌کند. سطح امنیت در کیف پولهای نرمافزاری، بیشتر از کیف پولهای تحت وب و کمتر از کیف پولهای سخت‌افزاری است.
کیف پولهای سخت‌افزاری
این کیف پول‌ها ظاهری شبیه به یک فلش مموری دارند و کلید خصوصی دارایی‌ها را بر روی حافظه خود ذخیره می‌کنند. ازآنجاکه این کیف پول‌ها کمترین ارتباط با اینترنت را دارند، امن‌ترین راه برای ذخیره دارایی‌های دیجیتال محسوب می‌شوند. از معروف‌ترین این کیف پول‌ها می‌توان به کیف پولهای Ledger، Trezor، Bitlox و Keepkey اشاره کرد.
کیف پولهای تحت وب
این کیف پول‌ها نیز مانند کیف پولهای نرمافزاری عمل می‌کنند اما ازآنجاکه تحت وب بوده و اتصال آن‌ها به اینترنت همواره برقرار است، از امنیت کمتری نسبت به کیف پولهای نرمافزاری برخوردارند. کیف پولهای موجود در صرافی‌ها از نوع کیف پولهای تحت وب هستند. به کیف پولهای موجود در صرافی‌ها کیف پولهای میزبان (Hosted wallets) نیز گفته می‌شود. زمانی که شما ارزی را در یک صرافی خریداری می‌کنید، آن ارز به‌صورت خودکار به یک کیف پول میزبان وارد می‌شود. در این کیف پول‌ها، دارایی‌های شما توسط یک واسطه که همان صرافی است نگهداری می‌شود و شما لازم نیست نگران گم‌کردن کلید خصوصی خود باشید.
بااین‌حال، نکته منفی این نوع از کیف پول‌ها، اعتماد کردن به یک واسطه برای نگهداری از دارایی‌های شما است. این کار، با هدف اصلی تکنولوژی ارزهای دیجیتال که از میان بردن هرگونه واسطه در امور مالی بود مغایرت دارد.
کیف پولهای کاغذی
این نوع کیف پول‌ها از انواع قدیمی کیف پول بوده و امروزه چندان رایج نیستند. در این نوع کیف پول، کلیدهای عمومی و خصوصی روی یک کاغذ چاپ می‌شوند. از آنجا که کلیدها به صورت آفلاین نگه داری می‌شوند، این روش، نوعی ذخیره سازی سرد ارزهای دیجیتال است. از معایب این روش می‌توان به آسیب‌پذیر بودن کاغذ و امکان از دست رفتن و یا پاک شدن اطلاعات اشاره کرد. علاوه بر این، کیف پولهای کاغذی نوعی کیف پول یک بار مصرف به شمار می‌روند. این به این دلیل است که اگر شما مقداری از ارز موجود در کیف پول کاغذی را جابه‌جا کنید، بلاک چین برای ارزهای باقی مانده در کیف پول یک آدرس جدید تولید می‌کند و عملا آدرسی که روی کیف پول است بلااستفاده خواهد شد. به همین دلیل، این کیف پول‌ها بیشتر برای ذخیره مقادیر کم ارز دیجیتال و برای هدیه دادن مورد استفاده قرار می‌گیرند.
موارد امنیتی حین ساخت کیف پول
اگرچه گفته می‌شود که کیف پولهای نرمافزاری امنیت کمتری نسبت به کیف پولهای سخت‌افزاری دارند؛ اما بیشتر گزارش‌هایی که از هک و سرقت کیف پول‌ها وجود دارند، حاکی از این است که هک به دلیل بی‌دقتی در نگهداری از کلید خصوصی اتفاق افتاده است.
کلید خصوصی، دقیقاً مانند رمز گاوصندوق است. درصورتی‌که این کلید در اختیار اشخاص دیگر قرار بگیرد، باید رمز گاوصندوق به‌سرعت عوض شود. کیف پول‌ها، امکانی تحت عنوان پشتیبان گیری (Back up) ایجاد کرده‌اند. شما می‌توانید با استفاده از این امکان، کلید خصوصی دارایی‌هایتان را عوض کنید.
توجه داشته باشید که کیف پول‌ها یا صرافی‌ها تحت هیچ شرایطی مجاز به گرفتن کلید خصوصی شما نیستند. بسیاری از کلاهبرداران خود را به‌عنوان پشتیبان کیف پول یا صرافی معرفی کرده و عنوان می‌کنند که برای حل مشکلاتی نیاز به دانستن کلید خصوصی شما دارند. به هیچ عنوان کلید خصوصی‌تان را در اختیار این افراد قرار ندهید.
مورد بعدی در مورد امنیت کیف پول‌ها، دقت به شبکه هر کوین و صحیح وارد‌کردن آدرس کیف پول است. برای مثال اگر کوین‌هایی که روی شبکه ERC20 قرار دارند را به‌اشتباه به شبکه دیگری بفرستید، ممکن است آن‌ها را برای همیشه از دست بدهید. این مسئله باعث شده است که دارایی افراد زیادی از دست برود. امروزه برای حل این مشکل، اکثر کیف پول‌ها آدرس گیرنده را چک می‌کنند و در صورت ناهماهنگی به شما هشدار می‌دهند اما اگر از کیف پولهای قدیمی استفاده می‌کنید، به هماهنگی شبکه‌ها در مبدأ و مقصد توجه کافی داشته باشید.
مورد آخر، انتخاب کیف پول و صرافی‌های معتبر است. اگر می‌خواهید ارزهایتان را در کیف پولهای درون صرافی‌ها نگهداری کنید، حتماً از معتبر بودن صرافی اطمینان حاصل کنید. در مورد سابقه صرافی و سازندگان آن مطالعه کنید و درنهایت، فقط بخش کوچکی از سرمایه خود را در صرافی نگه دارید. در مورد کیف پول‌ها نیز داشتن سابقه، حسن شهرت و سابقه سازندگان آن‌ها را در نظر بگیرید.
اپلیکیشن کیف پول‌ها را فقط از فروشگاه‌های معتبر اپلیکیشن و یا از وب‌سایت اصلی آن‌ها دانلود کنید.
ویروس‌ها یا بدافزارها نیز می‌توانند تهدیدی برای امنیت دارایی‌های شما محسوب شوند. برای حفظ امنیت کیف پول‌ها، علاوه بر موارد بالا، مطمئن شوید که ویروس یا بدافزاری روی کامپیوتر یا موبایل‌تان وجود ندارد. اگر از کیف پولهای سخت‌افزاری یا کیف پولهای دسکتاپی استفاده می‌کنید، بهتر است یک آنتی‌ویروس قوی و معتبر نیز بر روی کامپیوتر خود نصب کنید.
روش‌های انتقال در کیف پول
انتقال دارایی‌ها در کیف پول کار سختی نیست. برای این کار کافی است پس از نصب اپلیکیشن کیف پول، کوین موردنظر را به کیف پول اضافه کرده و گزینه دریافت (Receive) را انتخاب کنید. کیف پول به شما یک آدرس یا کلید عمومی برای دریافت کوین می‌دهد. کلید عمومی را کپی کرده و در قسمت آدرس (Address) کیف پول مبدأ Paste کنید.
حتماً شبکه کوین‌ها در هر دو کیف پول مبدأ و مقصد را چک کنید و مطمئن شوید کوین‌ها را به آدرس‌های اشتباهی نمی‌فرستید. توجه داشته باشید که برای انتقال ارزهای دیجیتال باید مقداری کارمزد بپردازید. این کارمزد بسته به شبکه ارزهای دیجیتال و زمان انتقال ارزها متغیر است. برای مثال در مورد اتریوم، کارمزد تراکنش‌ها در زمان‌های شلوغی شبکه افزایش پیدا می‌کند؛ بنابراین هنگام انتقال ارزها به کارمزد شبکه و کارمزد کیف پول دقت کنید.
در مورد کیف پولهای سخت‌افزاری نیز روند مشابهی طی خواهد شد. با این تفاوت که برای دسترسی به امکانات این کیف پول‌ها، باید آن‌ها را به کامپیوتر خود متصل کنید.
کدام کیف پول‌ها بهتر هستند و امنیت بیشتری دارند؟
در این مقاله انواع مختلفی از کیف پولهای دیجیتال بررسی شد. کیف پولهای تحت وب، کیف پولهای نرمافزاری و کیف پولهای سخت‌افزاری. کیف پول‌ها از نظر سطح امنیت با یکدیگر متفاوت‌اند. برای درک میزان امنیت کیف پول‌ها، به مثال زیر توجه کنید.
تصور کنید که برای رفتن به بانک یک تاکسی می‌گیرید. کرایه تاکسی را با اسکناس ۵۰ هزار تومانی که در کیف پول‌تان دارید می‌پردازید. راننده تاکسی چند هزار تومان باقی‌مانده پول را به شما پس می‌دهد. شما ممکن است آن چند هزار تومان را به جای گذاشتن در کیف پول، در جیبتان بگذارید. زمانی که به بانک می‌رسید، یک چک پانصد میلیون تومانی را نقد می‌کنید. پولی که از بانک دریافت کرده‌اید را در یک کیف رمزدار گذاشته و به‌محض رسیدن به خانه آن‌ها را به گاوصندوق منتقل می‌کنید.
کیف پولهای تحت وب، مانند جیب لباس شما هستند، احتمال اینکه پول از جیبتان بیفتد یا شخصی بتواند به‌راحتی آن را از جیبتان بیرون بکشد بسیار زیاد است. کیف پولهای نرمافزاری، همان کیف پولی هستند که شما اسکناس‌های پنجاه‌تومانی خود را در آن نگهداری می‌کنید و کیف پولهای سخت‌افزاری، مانند کیف‌های رمزدار یا گاوصندوق خانه شما هستند. امنیت این کیف پول‌ها بسیار بالا است و برای نگهداری از حجم زیادی از پول استفاده می‌شوند. هر چه یک کیف پول فیزیکی بیشتر در خیابان و در دسترس دزدها باشد، احتمال دزدیده شدن آن بیشتر است. خیابان، برای کیف پولهای دیجیتال همان اینترنت است. کیف پولهای سخت‌افزاری دسترسی خود به اینترنت را قطع کرده و راه نفوذ هکرها را می‌بندد.
کیف پول بیت کوین در فرهاد اکسچنج
خبر خوب آن است که پس از ثبت نام در سایت فرهاد اکسچنج، یک کیف پول بیت کوین به صورت اتوماتیک و رایگان به تمامی کاربران ارائه می‌شود. برای خرید بیت کوین در سایت فرهاد اکسچنج نیاز است که ابتدا ثبت نام و احراز هویت کنید. پس از آن می‌توانید به راحتی از سایت فرهاد اکسچنج بیت کوین خریداری کرده و حتی بیت کوین خود را با امنیت بالا در این سایت ذخیره کنید.